www.oazaolsztynmb.fora.pl

żużka

Skoro tak Aniu, podobało Ci się moje 'świadectwo', stwierdziłam, że mogę umieścić je tutaj...
Znalazłam kiedyś w internecie pewną opowiastkę, która poruszyła mnie bardzo.
"Pewien wieśniak codziennie dostarczał do wioski wodę ze źródła w dwóch pękatych amforach, przytroczonych do grzbietu osła, kroczącego u jego boku.
Z jednej z amfor, starej i pełnej pęknięć, podczas wędrówki wyciekała woda.
Druga, nowa i bez skazy, utrzymywała całą zawartość co do kropli.
Stara, spękana amfora czuła się biedna i nieużyteczna,
tym bardziej, że nowa nie przepuściła żadnej okazji,
by podkreślać swoją doskonałość:
"Ja nie tracę nawet kropeleczki wody!"
Pewnego ranka stara amfora zwierzyła się właścicielowi:
- Wiesz, jestem świadoma moich ograniczeń.
Przeze mnie tracisz czas, trud i pieniądze.
Kiedy dochodzimy do wioski, jestem w połowie pusta.
Wybacz mi moja niedoskonałość i moje rany.
Następnego dnia, podczas wędrówki,
właściciel zwrócił się do spękanej amfory mówiąc:
- Popatrz na pobocze drogi.
- Jest piękne. Pełne kwiatów.
- To dzięki tobie - odpowiedział właściciel.
- To ty każdego dnia podlewasz pobocze drogi.
Kupiłem paczuszkę nasion kwiatów i posiałem je wzdłuż drogi,
a ty, nie wiedząc o tym, niechcący podlewasz je każdego dnia.
Jesteśmy pełni ran i pęknięć, ale jeśli zechcemy,
Bóg poprzez naszą niedoskonałość potrafi uczynić cuda."

Opowiadanie opowiadaniem, wiadomo, piękne, ale to tylko...słowa. Ile one mogą odnieść do nas? Przedwczoraj uświadomiłam sobie jak wiele. Działanie Ducha Świętego. Zostałam zapytana przez Karolinę, czy widzę działanie Pocieszyciela w moim życiu. Na początku, kiedy Ania mówiła swoje świadectwo, zastanawiałam się co ja mogę powiedzieć. Nic. Ani ze mnie przykładna chrześcijanka, ani wzorowa córka, do kościoła codziennie nie chodzę, modlitw nie odmawiam... A jednak w oazie jestem. Czyli coś tu jest nie w porządku! Z takiego założenia wychodzę bardzo długo, więc tym większym problemem było dla mnie powiedzenie o działaniu Ducha. Wtedy właśnie uświadomiłam jak przez moją niedoskonałość pomagam innym. To dzięki temu, że nie mam doświadczenia jakie mam i nic we mnie ze wzorowej córki (Boga także), mogłam pomóc pewnej dziewczynie.
Znamy się jedynie z forum, szczerze mówiąc zawsze podchodziłam do niej sceptycznie, ale wiedziałam co przeszła. Nieudane próby samobójcze, pomimo młodego wieku. Zapytałam wtedy czy chce pogadać. Zechciała. Doskonale ją rozumiałam, miała bardzo podobne problemy co ja w jej wieku. Wtedy zapytałam czy wierzy w Boga. Stwierdziła, że z tym tez ma problem. Poprosiłam ją, aby powiedziała Mu to. Następnego dnia poszła do kościoła... Parę dni temu na forum, na którym ją poznałam, w temacie 'wiara chrześcijańska' zawidniało jej piękne świadectwo... Wspaniałe uczucie.
To nie jedyna osoba, która nawróciła się, czy zbliżyła do Boga, dzięki natchnieniu Ducha, który 'każe' mi rozmawiać i słuchać.
"Bóg poprzez naszą niedoskonałość potrafi uczynić cuda."
niezaprzeczalnie i za to Chwała Panu.

Estera83

Piękne świadectwo...dziękuję Wink